W wielu kulturach drzewo, zwłaszcza iglaste, jest uważane za symbol życia i odradzania się, trwania i płodności.
Jako drzewko bożonarodzeniowe, pojawiło się w XVI wieku lecz prawdopodobnie już wcześniej występowało jako rajskie "drzewo dobrego i złego" w misteriach o Adamie i Ewie, wystawianych w wigilię Bożego Narodzenia.Tradycja choinek narodziła się w Alzacji, gdzie wstawiano drzewka i ubierano je ozdobami z papieru i jabłkami (nawiązanie do rajskiego drzewa).
Do Polski przenieśli ją niemieccy protestanci na przełomie XVIII i XIX wieku (w okresie zaborów). Wypierła tradycyjną polską ozdobę, jaką była podłaźniczka, czyli czubek jodły, świerka lub sosnowa gałąź wieszane pod sufitem.
Gwiazda Betlejemska, którą umieszczano na szczycie drzewka od ubiegłego wieku, miała pomagać w powrotach do domu z dalekich stron.
Oświetlenie choinki
broniło dostępu złym mocom, a także miało odwrócić nieżyczliwe
spojrzenia ludzi (zły urok). W chrześcijańskiej symbolice religijnej
wskazywało natomiast na Chrystusa, który według tych wierzeń miał być
światłem dla pogan
Jabłka zawieszane na gałązkach symbolizowały biblijny owoc, którym kuszeni byli przez Szatana Diabła Adam i Ewa. Później zastąpiono je małymi rajskimi jabłuszkami. Pierwotnie zapewnić miały zdrowie i urodę.
Orzechy, zawijane w sreberka nieść miały dobrobyt i siłę.
Papierowe łańcuchy przypominały o zniewoleniu grzechem, ale np. w
okresach rozbiorów miały wymowę politycznych okowów. Zaś w ludowej
tradycji niektórych regionów Polski uważano, że łańcuchy wzmacniają
rodzinne więzi oraz chronią dom przed kłopotami
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję, że nas odwiedziłeś. Zostaw, proszę ślad po sobie. Napisz parę słów komentarza